Sage : fair isle tuniek jurk :design by Marie Wallin maar dan top-down

SAGE UPSIDE DOWN by DUTCH KNITTY
Ravelry profiel pagina hier
Dit is mijn variatie op het patroon Sage van Marie Wallin een Fair Isle tuniekjurk maar dan in mijn top-down versie met een mooie mouwkop.
startdatum tweede poging: 21-3-2018 einddatum 12-4-2018 ( aantal uren: dagen en nachten - in gezelschap van mijn zieke hondje waakzaam breien- niet te tellen)

Het originele model van Marie Wallin in een kleurenschema van Felted tweed van Rowan, prachtig maar zomaar een patroon van papier nabreien is aan mij niet besteed.  Alle eer komt in dat geval aan de ontwerpster  toe vind ik en ik wil toch altijd mijn eigen draai er aan geven zodat ik iets unieks heb.
Overigens is het een heel vervelend patroon, de kleurcodering - de  tekentjes van de teltekening zijn zo slecht te lezen dat je eerst alles moet ontcijferen en opnieuw in excel moet gaan tekenen. Ik vind dat toch eigenlijk wel schandalig voor een kooppatroon van een gerespecteerd ontwerpster. Echt heel slecht eigenlijk en ik geef dan ook een dikke min voor het patroon op ravelry vanwege de slechte leesbaarheid.

Mijn kleurkeuze in Holst supersoft: niet alleen anders qua tinten maar ook totaal afwijkend qua dikte en dus ook steekverhouding dus veel reken en tekenwerk in het vooruitzicht.

De eerste poging, mooie hals prachtige verkorte toeren, het leek goed te komen.

Maar helaas viel de maat en het model niet naar mijn zin dus heb ik dit terzijde gelegd ( naast alle eerdere pogingen die ik jullie nooit laat zien maar waaraan menig uurtje besteed wordt.

Een nieuwe poging die ditmaal wel naar mijn zin was 

En toen kon ik  het voorpand verbinden. Nu kun je zien hoe het begint te vallen op de schouder, een mooie mouwkop ligt binnen bereik.

Ook hier kun je een beetje mijn bedoeling zien. Nu het halsboord gemaakt is ziet dat er ook gelijk stukken beter uit.

Eenmaal de mouwen apart gezet is het heel veel geduld hebben eer je bij de hoogte van de zakjes bent.

en  na een aantal dagen was het eindelijk zover. De plaats van de zakken kon bepaald worden.

Op deze foto zijn de zakken nog niet zichtbaar die heb ik in een later stadium er in verwerkt.

Maar ook de zakjes heb ik anders gedaan dan op het patroon, eigenwijs als ik ben kies ik mijn methode en afmeting: bewust piepklein zodat er geen handen in kunnen hangen en zodoende de boel gaat lubberen.

Veel geduld en na een halve week was zowel het onderboord en eerste mouw klaar

Een heerlijk badje in de Eucalan met jasmijn geur samen met een colour catcher doekje om doorlopen te voorkomen, ingepakt in een badlaken de centrifuge in en na twee uurtjes drogen in de frisse buitenlucht kon ik de eindfoto's nemen.

Het eindresultaat: ik moet erbij zeggen dat ik iets gevulder ben dan mijn paspop maar ik haat het om te poseren voor foto's  en al helemaal niet  voor foto's die op internet komen en die voor iedereen zichtbaar zijn.

Op deze foto zie je mijn nep naad ( fake seam zoals het zo mooi genoemd wordt in vele patronen op zn Engels)
Deze is wel nodig omdat de motieven allemaal verschillend van aantal steken zijn en de deelbaarheid niet overeen komt.

Nog een close-upje, de Eucalan heeft goed zijn werk gedaan en de holst is opgebloeid tot een mooie volle draad en dat is toch wel heel mooi voor fair isle werk vind ik.

En nog een laatste foto  voor ik dit bericht ga publiceren uiteraard staat hij ook leuk op een legging maar mijn model kan het hebben met haar lange slanke benen.
: Voor ik overdonderd wordt door allerlei vragen : nee er is geen patroon van behalve het origineel in dikkere wol van onder naar boven gebreid in losse panden en daarna in elkaar gemaasd ( iets wat ik dus haat en ook vaak niet netjes vind)
Het zal voor mij niet bij deze blijven en ik moet eerst nog veel oefenen wil ik dit om kunnen zetten met mijn eigen motieven in een patroon wat voor meerdere maten draagbaar is.
Als dat er ooit komt dan is het voor een zeer geoefende breister vanwege de hoge moeilijkheidsgraad.
Ja ik denk deze te gaan verkopen omdat dit tuniek jurkje in een moeilijke emotionele tijd gemaakt is en mij waarschijnlijke teveel zal herrinneren aan de laatste levensfase van mijn hondje.
Mocht iemand er genoeg voor over hebben en mijn uren werk, materiaal en moeite die hier in zitten willen waarderen dan hoor ik dat graag per email.

groetjes Astrid